مارمولک نوشت ها!

کی شکیبایی توان کردن چو عقل از دست رفت.....؟ #شاید_خدا_بیشتر_از_چیزی_که_فکر_می_کنیم_مارو_دوست_داره!

۴ مطلب در شهریور ۱۳۹۶ ثبت شده است

فردا یه روز تازه است!

💙به نام خدا 💙

در حالی که دارم به انبوه کتاب های جلد نشدم نگاه می کنم، به این فکر می کنم که چرا هیچ شوقی برای رفتن به مدرسه ندارم؟در حالی که سال های قبل روزشمار می انداختم! روی جلد کتاب فیزیک دست می کشم و بلند میشم که پام تیر میکشه. می بینم که نوک قیچی دسته آبیم تو پام رفته ولی زخم نکرده. یادم میفته که باید یه قیچی جدید بردارم. این یکی خیلی کند شده. کمر که راست می کنم، چشمام گرد میشه و بیشتر از هروقت دیگه ای مطمئن می شم که اتاق من برای این همه وسیله خیلی کوچیکیه! سعی می کنم بدون این که خودمو آش و لاش کنم از بین وسایل روی زمین رد شم و به در اتاق برسم! به میز تحریرم نگاه میندازم. لبم رو به دندون می گیرم و به این فکر می کنم که چرا همه چیز رو باید روش پرت کنم؟؟! دستم رو با کلافگی می کشم بین موهای تازه بلند شدم و صدایی تو مغزم میگه مگه به بابات قول نداده بودی که اتاقت از این به بعد کامل مرتب باشه؟ همون جا دم در با موهای جنگلی میشینم و یکی می زنم پس سر خودم: چه مرگته شکیبا؟

به حرف های پر از امید بابا فکر می کنم و سعی می کنم که همون طور باشم! واقعیت اینه که من خوش حالم! خوشبختم! ولی یه مرگیمه

و بیشتر از همیشه متوجه میشم که من تا ابد همون بچه لوس که تو تلاش کردن هندل می زنه با اعتماد به نفس اتصالی دار هستم و احتمالا عوض نمیشم

بعد حالت گریه به خودم میگیرم که امروز شانس دیدن دانشکده کامپیوتر دانشگاه شریف رو داشتم و از دستش دادم

در آخر هم بیخیال همه چیز میشم و سعی می کنم که به دو خواهر کوچک که از دوستام هستن هم فکر نکنم! و حتی به این که امروز درحالی که بهم آویزون شده بودن و "پ" یه برچسب اسم کودکانه تو کیفم انداخت هم فکر نکنم! و فکر نکنم که این برچسب اسم رو میخوام بچوسبونم به دفتر محبوب انشام

به هیچ چیز فکر نکنم و دنت محبوبم رو ببلعم! و با خودم زمزمه کنم فردا یه روز تازه است و خدا به من این لطف رو کرده که لحظه به لحظش رو خودم رقم بزنم! با دستای خودم. برق چشمام رو می تونم حس کنم!

پی نوشت١: داشتم به مامانم می گفتم که چه قدر حالم بد و گرفتس و شب کوکو سیب زمینی های مامان پز که توشون زرشک و سبزی خرد شده ی تازه است رو نوش جان می کنم و کلی شارژ میشم!!!!! می فهمم که تمام این خوددرگیری ها احتمالا ناشی از این دو روزی بوده که خودم غذا درست کردم! و بیشتر از همیشه پی به این می برم که بابا فداکار ترین پدر دنیا هستن که غذای منو تحمل می کنن و به به و چه چه هم می کنن!

خدایا! قدر تموم نعمتات و مهربونیات که بی اندازن شکرت😇💙

۳۱ شهریور ۹۶ ، ۲۲:۲۲ ۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
Ashkiba :)

گمشده

به نام خدامحصل

یه حدیث از امام علی (ع) خوندم که مضمونش این بود:

آدم ها اگر گمشده ای داشته باشن، میگردن تا پیداش کنن ولی وقتی خودشون گم میشن، دنبالش نمی گردن!محصل

من گمشدم! آخه کجا خودمو پیدا کنم؟ چه طور؟ چه جوری؟محصل

پی نوشت1: احساس می کنم که توسط متاهلین محاصره شدم! ازدواج خوبه آقاجان! ولی یهو همتون با هم نرین دیگه! آدم احساس تنهایی می کنه.محصل

پی نوشت 2: فکر نکنید چون گم شده ایم ، افسردگی گرفتیم! خیر! ما با انرژی، یه کوله پشتی قرمز بستیم و کلاه حصیری خود را بر سر نهاده ایم و ذره بین بدست به دنبال خود می گردیم!

۲۳ شهریور ۹۶ ، ۱۴:۰۹ ۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
Ashkiba :)

So Dear Arabi!!!!!

به نام خدا

در حالی که دارم ته نوک مدادیم رو می جویم... جویدن که چه عرض کنم! تکه تکه می بلعم! به این فکر می کنم که عربی چه قدر مزخرفه! امیدوارم معلم سال دهمم این جمله رو هیچ وقت نبینن!

مثلا به این کلمات دقت بفرمایید: فعل، فعل، فعل

این ها سه وزن متفاوت صفت مشبهه هستند! فَعل فِعل فُعل !

حالا صفت مشبهه خودش یازده تا این شکلیه تقریبا! حالا  اسم مبالغه و زمان و مکان و غیره هم هست! خدای من!!!!!

بیش از نصف زبان ما هم عربیه البته! معلم هندسمون گفتن که بعد از عربی، هندسه دومین درسیه که توش بیشترین کلمات عربی به کار رفته! (چه عربی تو عربی ای شد!)

مثلا این جمله رو ترجمه کنید: برس نرسی را در هندروتی می چپانیم! بگویید برس نرس دو لنگه پا جفت است!

جمله ای کاملا فارسی درباره ی یکی از قضایای هندسه!(برای دیدن ترجمه ی عربی فارسی، صفحه را سِلِکت کنید!)

ذوزنقه ای را در دایره ای قرار می دهیم. ثابت کنید، ذوزنقه متساوی الساقین است!

So dear Arabi!This is a real lovely massage to you!I can`t get along with you!


پی نوشت: عید غدیر بر شما مبارک!!!
Image result for ‫عید غدیر والپیپیر‬‎
۱۸ شهریور ۹۶ ، ۱۲:۲۰ ۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
Ashkiba :)

تا نباشی...

به نام خدا

امروز فهمیدم که آدم تا خودش تو یه موقعیت نباشه نمی فهمه اون موقع رو! اون لحظه رو ! اون حس رو! نمی فهمه! هرچه قدر هم احساس همدلی کنه! هر چه قدر هم احساس عاقلی کنه، نمی شه!

آدم تا خودش تو یه موقعیت نباشه، هیچی نمی تونه بگه!!!!

---------------

پی نوشت: پس آدما چه طور به روانشناسا اعتماد می کنن؟!

۱۲ شهریور ۹۶ ، ۲۲:۴۶ ۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
Ashkiba :)